Μετά το τέλος του Εμφυλίου ο Νότος είναι κυριολεκτικά κατεστραμμένος. Η δολοφονία του Lincoln από τον John Wilks Booth κάνει τον Pinkerton να ανησυχεί ακόμα περισσότερο για τη τύχη των Νοτίων Πολιτειών, αφού βλέπει πως οι διάδοχοι του δολοφονηθέντος προέδρου σκοπεύουν να μεταχειριστούν τις αποσχισθείσες πολιτείες ως νικημένο εχθρικό κράτος. Ο Adams αναζητά τον Booth στο Port Royal της Virginia. Μόλις όμως τον βρίσκει και ετοιμάζεται να τον μπαγλαρώσει ο Booth πέφτει νεκρός από τις σφαίρες ενός αξιωματικού των Μυστικών Υπηρεσιών, του λοχαγού Donner. Από το άψυχο σώμα του Booth πέφτει ένα μυστηριώδες κλειδί που περιμαζεύει ο Adams. Ο Donner δίνει αναφορά στον δικηγόρο Stapleton που υπονοεί ένα οργανωμένο σχέδιο από υψηλά ιστάμενους για τη δολοφονία του Lincoln.

Μετά από λίγο καιρό συναντάμε τους Stapleton και Donner στην κομητεία Rock Spring του Texas να έχουν οργανώσει ένα σχέδιο εξαγοράς έναντι πινακίων φακής των περιουσίων και τη γης των καταχρεωμένων λόγω του εμφυλίου αγροτών και κτηνοτρόφων της περιοχής. Οι δυο τους, σε συνεργασία με τον επίορκο δικαστή της κομητείας, Stiller, κάνουν χρυσές μπίζνες μέχρι τη στιγμή που οι δουλειές τους χτυπούν την πόρτα του Pat MacDonald. Όταν ο Donner δολοφονεί ένα γείτονα του Pat, τον Russel, καίει το σπίτι του και κατόπιν κακοποιεί τη χήρα του, τότε ο MacDonald αναλαμβάνει δράση. Κατ’ αρχήν εντοπίζει και σκοτώνει τον δολοφόνο του γείτονά του αλλά αντί για επιβράβευση πηγαίνει ο ίδιος φυλακή. Εκεί γνωρίζει τον δικηγόρο Pepper και μαθαίνει για το σχέδιο αφαίμαξης των περιουσιών από τους carpetbaggers. Κατόπιν απευθύνεται στο δικαστή Stiller θυμίζοντας του, με το ζόρι,  είναι αλήθεια, τους όρκους του. Η κίνηση του αυτή έχει αποτέλεσμα, προσωρινό όμως, μια και αμέσως μετά την πρώτη «ανάποδη» απόφασή του δικαστή, ο Stiller…καρατομείται!

Ο McDonald κι αν εγέρασε....

O Pat χτυπημένος λιποθυμά στα σκαλιά του σπιτιού του.

Ο MacDonald τότε σηκώνει το μπαϊράκι της εξέγερσης. Στέλνει τον Pepper στο San Antonio για να ενημερώσει για την κατάσταση τις στρατιωτικές αρχές και ξεκινάει με τα φισεκλίκια του για το Rock Spring να κόψει κεφάλια. Μαζί του συναγελάζονται αρκετοί κτηνοτρόφοι και αγρότες της περιοχής που τον αναγνωρίζουν ως φυσικό ηγέτη τους.

Bill Adams, Hickok, Ben MacDonald και Pepper

 Εν τω μεταξύ ο δικηγόρος Pepper στο San Antonio πέφτει πάνω στους γιους του MacDonald, τον Adams και τον Ben και τον κολλητό τους, τον Hickok. Ο Adams παίρνει μια εξουσιοδότηση που τον κάνει αφεντικό του Rock Spring και καλπάζουν για την πόλη. Την ώρα που ο MacDonald και το ασκέρι του ετοιμάζονται να φάνε τους τελευταίους, ο Adams διακόπτει την σύγκρουση και κηρύσσει το τέλος της απολυταρχίας των Stapleton και Donner στην πόλη. Για τον Stapleton θα είναι το τέλος γενικότερα, μια και η χήρα του δολοθενηθέντος Russel θα μπουκάρει στο μέγαρό του και θα τον σκοτώσει για να την κάνει μετά με ελαφρά πηδηματάκια. Ο Adams βέβαια, έχοντας διακρίνει στην κατοχή του Stapleton το κασελάκι για το οποίο προοριζόταν το κλειδί που έπεσε από την τσέπη του Booth, θα δυσαρεστηθεί με την εξέλιξη των γεγονότων. Αυτό το παιδί δεν ικανοποιείται με τίποτα!

Θάνατος στους Carpetbaggers!

Παρατηρήσεις: Ο John Wilks Booth ήταν ένας 27χρονος αρκετά γνωστός ηθοποιός, ο οποίος έτρεφε παθολογικό μίσος για τον Lincoln, όπως και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι Αμερικανοί, βόρειοι και νότιοι, την εποχή εκείνη. Μπορεί σήμερα ο Lincoln να είναι θέσφατο της αμερικανικής ιστορίας, εκείνη την εποχή όμως η δημοτικότητα του ήταν ιδιαίτερα χαμηλή. Η πρώτη εντύπωση που διαμορφώθηκε μετά τη δολοφονία του προέδρου στις 14/4/1865 ήταν πως πίσω από τον Booth βρισκόταν είτε η Ομοσπονδία, οι μυστικές υπηρεσίες της που δρούσαν στον Καναδά, ίσως και ο ίδιος ο Jefferson Davis. Τίποτα από αυτά δεν αποδείχθηκε στην πολύκροτη δίκη που ακολούθησε. Κατηγορούμενοι ήταν το δίκτυο υποστήριξης του Booth, οκτώ άτομα. Τέσσερις εκ ων συνωμοτών απαγχονίστηκαν και τέσσερις εισέπραξαν ισόβια. 

Ο John Wilks Booth πέφτει νεκρός

Ένας εξ αυτών πέθανε στη φυλακή και στους άλλους δόθηκε προεδρική χάρη το 1869. Αναλυτικά οι θεωρίες συνωμοσίας που έχουν αναπτυχθεί για τη δολοφονία του Lincoln: α) ήταν μια απλή συνομωσία μιας ομάδας φανατικών φίλων του Νότου, β) ήταν μια ευρύτερη συνομωσία καθοδηγούμενη από τις μυστικές υπηρεσίες του Νότου που έδρευαν στον Καναδά, γ) ήταν αποτέλεσμα της εμπορικής και οικονομικής πολιτικής του Lincoln και οργανώθηκε από κύκλους οικονομικών συμφερόντων ή και χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, δ) ήταν οργανωμένη από τον αντιπρόεδρο Andrew Johnson, ε) ήταν καθοδηγουμένη από το Βατικανό και ο Booth και οι συν αυτώ ήταν εκπαιδευμένοι από Ιησουίτες, στ) ήταν οργανωμένη από τον Υπουργό Πολέμου Edwin Stanton. Η θεωρία αυτή στέκεται ιδιαίτερα στο γεγονός ότι ο Ulysses Grant επρόκειτο να είναι στη θεατρική παράσταση μαζί με τον Lincoln αλλά ακύρωσε την τελευταία στιγμή. O D’ Antonio από την άλλη μάλλον επιλέγει τη θεωρία ότι τα οικονομικά συμφέροντα είναι αυτά που οδήγησαν το χέρι του Booth!     

Η φάρμα που κρύβεται ο Booth ανήκε στον καπνοπαραγωγό Richard Garret. Μαζί με τον Booth βρίσκεται ο στενός του συνεργάτης David Herold ο οποίος καταδικάστηκε σε απαγχονισμό και πέθανε στη κρεμάλα μαζί με τρία ακόμα μέλη της συνωμοσίας. Τον Booth τον σκότωσε πυροβολώντας τον ο λοχίας Boston Corbett, επομένως ο λοχαγός Donner του τεύχους είναι δημιούργημα της φαντασίας του δημιουργού.

Μετά το θάνατό του Lincoln η περσόνα του αναδομήθηκε έτσι ώστε να εξυπηρετεί στο διηνεκές τους σκοπούς και τις επιδιώξεις του ρεπουμπλικανικού κόμματος. Παρόλο που μάλλον ήταν αγνωστικιστής παρουσιάστηκε ως επιμελής χριστιανός, παρόλο που οι απόψεις του για τους μαύρους έβριθαν σκοπιμότητας και υποκρισίας, παρουσιάστηκε ως άδολος υπερασπιστής των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αργότερα ο Lincoln έγινε άγαλμα τεραστίων διαστάσεων καθισμένο σε θρόνο, το πρόσωπο του χαράχτηκε στο όρος Rushmore και το όνομα του από σύμβολο διαίρεσης του έθνους έγινε σημείο αναφοράς για την ενότητά του! Οι αληθινές του απόψεις όμως για τους μαύρους είναι οι παρακάτω, όπως αποτυπώθηκαν σε ομιλία του 1857 κατά την εκστρατεία του για την θέση του γερουσιαστή του Illinois:

 «Δεν είμαι και ποτέ δεν υπήρξα υπέρμαχος της επιβολής με οποιονδήποτε τρόπο της κοινωνικής και πολιτικής ισότητας μεταξύ της λευκής και της μαύρης φυλής. Δεν είμαι και ποτέ δεν υπήρξα υπέρμαχος της παραχώρησης στου μαύρους του εκλογικού δικαιώματος και του δικαιώματος να ορίζονται ως ένορκοι ή να εκλέγονται σε δημόσια αξιώματα ή να συνάπτουν γάμους με λευκούς..» . Όπως γράφει ο Zinn, ίσως ο Lincoln να ήθελε να ελευθερώσει του μαύρους, για να τους στείλει πίσω στην Αφρική!

Pat MacDonald: «Φίλοι… δεν είμαι καλός στους λόγους. Η κλίκα του Σερίφη θέλει να πάρει όλη την κομητεία, το ξέρετε! Μερικοί από εσάς έχουν τραβήξει ήδη αρκετά από τις πλεκτάνες τους! Μερικοί έχασαν τη γη τους, άλλοι όπως ο Russel και ο δικαστής τη ζωή τους!… Οι νόμιμοι δρόμοι δεν μας βοήθησαν! Ίσως ο δικηγόρος μας να φθάσει στο San Antonio… Εμένα όμως με πυροβόλησαν! Και την απάντηση θα τη δώσω με το όπλο!» 

Ακόμη: Στο τεύχος αυτό αναφέρεται πως το ράντσο των MacDonald είναι στην κομητεία Rock Spring.