Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014
Μετά από τρεις εβδομάδες κρυφτούλι με τους στρατιώτες (τα γεγονότα είναι συνέχεια αυτών του τεύχους 56), ο Geronimo αφήνει τον Ben και τη Lily στις όχθες του Rio Grande. Καθώς το ζευγάρι κατασκηνώνει περιμένοντας το σούρουπο για να διασχίσει το ποτάμι και να περάσει στο Mexico, δέχεται την απρόσμενη επίθεση ενός διωκόμενου μεξικανού αλογοκλέφτη που εξουδετερώνει τον Ben και κλέβει το ένα άλογο. Παρότι θα μπορούσε και με ένα άλογο να περάσει τα σύνορα, ο MacDonald παίρνει στο κατόπι τον αλογοκλέφτη για να τον βρει έτοιμο να απαγχονιστεί από πέντε άνδρες που υπακούουν σε ένα σερίφη Blommer.
Ο Ben δεν είναι οπαδός του νόμου του Lynch, κι έτσι κηρύσσει το πανηγύρι λήξαν κι απελευθερώνει τον Μεξικανό, ο οποίος συστήνεται ως Λάζαρος. Ταυτόχρονα ο Ben εντάσσει τον Blommer στο club όσων θέλουν να του φυτέψουν μια σφαίρα.
Καθώς διασχίζουν τον Rio Grande, το ζεύγος κι ο Λάζαρος δέχονται αιφνιδιαστική επίθεση από τον Blommer και τα ρεμάλια του, που λήγει αίσια μόνο με την παρέμβαση του Don Nacho Torres, Μεξικανού αριστοκράτη και μεγαλοκτηματία, και των βακέρος του. Καθώς ο Λάζαρος έχει αρπάξει μια σφαίρα στα πλευρά και ο Ben με τη Lily χρειάζονται ένα απάνεμο, βρίσκουν όλοι καταφύγιο στο ράντσο του Don Nacho. Ο Ben μάλιστα πιάνει δουλειά σαν cowboy.
Δεν περνάει όμως πολύ καιρός και ο Blommer, επικεφαλής πολυάριθμων rustlers αυτή τη φορά, εφορμά εναντίον του ράντσου του Don Nacho, σκορπώντας τον πανικό. Σπέρνουν τον θάνατο, αρπάζουν όλα τα γελάδια και, φεύγοντας, παίρνουν μαζί τους και τη Lily.
Ο Ben ρίχνεται αμέσως στο κυνήγι τους, έχοντας στο πλευρό του τον Λάζαρο, που αποκαλύπτει πως στην πραγματικότητα είναι αστυνομικός, ο διοικητής Rivera, με αποστολή την εξάρθρωση του κυκλώματος των Αμερικανών rustlers. Γρήγορα οι δύο άντρες εντοπίζουν τη Lily, καθώς οι τρεις αγελαδοκλέφτες που τη συνοδεύουν ετοιμάζουν πάρτι για να γευτούν τα κάλλη της. Το χέρι του Ben τρέμει όμως σκεφτόμενος πως μακρινοί πυροβολισμοί μπορεί να πετύχουν τη κοπέλα του. Έτσι κάνει ντου κι ενώ θερίζει με τη βοήθεια του Rivera τους rustlers, μια τελευταία σφαίρα βρίσκει τη Lily στη πλάτη και τη σωριάζει στην αγκαλιά του Ben σε μια εκπληκτικά εικονογραφημένη σελίδα από τον Luis Bermejo Rojo.
Συντετριμμένος ο νεαρός, θάβει την αγάπη του στην έρημο και κατηφορίζει άλλη μια φορά προς το Mexico, όταν συναντάει τον Don Nacho Torres και τους άντρες του να ετοιμάζονται να διασχίσουν το ποτάμι για να πάρουν πίσω το κοπάδι τους. Ο Rivera πείθει τον Torres πως προτιμότερο είναι να ψάξουν αυτός και ο MacDonald για τα γελάδια και να προσπαθήσουν να τα φέρουν πίσω. Οι δύο άντρες ακολουθούν τα ίχνη των μοσχαριών, μα αναγκάζονται να χωρίσουν, διαπιστώνοντας πως οι rustlers έχουν βάλει το κοπάδι να κινείται εντός της κοίτης του ποταμού. Ο Ben ανακαλύπτει το κοπάδι κρυμμένο μέσα σε μια χαράδρα αλλά επιλέγει να ακολουθήσει τους cowboys για να βρει το ράντσο του εγκέφαλου της επιχείρησης. Ζητώντας δήθεν δουλειά, ο Ben έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με τον Maccord, έναν βετεράνο παραπληγικό της μάχης του San Jacinto (1936), ο οποίος τρέφει παθολογικό μίσος για τους Μεξικάνους. Ο Ben μανιασμένος αρχίζει να θερίζει το θάνατο στον Maccord και τους υποτακτικούς του, όταν η κάνη του πιστολιού του Blommer θα τον αναγκάσει να ξυπνήσει στη φυλακή του Saltillo.
Ο Rivera θα τον ελευθερώσει όμως και οι δυο τους θα κινηθούν για την ανάκτηση του κοπαδιού, στην οποία θα τους βοηθήσουν δυο άντρες του Torres. Το κοπάδι οδηγείται κακήν κακώς πίσω στο Rio Grande, όπου όμως οι rustlers έχουν προετοιμάσει το last stand τους. Καθώς δέχονται όμως πυρά και από τις δυο όχθες του ποταμού, οι ζωοκλέφτες πέφτουν μέχρι ενός, ο δε Blommer από την κάνη του MacDonald φυσικά. Ο ξανθομάλλης ήρωας μας απορρίπτει την πρόταση του Torres να μείνει στο Mexico, και με ραγισμένη τη καρδιά επιστρέφει στα badlands του Texas,
Παρατηρήσεις: Ο πρώτος καταγεγραμμένος γελαδοκλέφτης ενδέχεται να είναι ο ταχυπόδαρος θεός Ερμής, που βούτηξε τα μοσχάρια του αδελφού του, του Απόλλωνα.
Η κλοπή των γελαδιών στο βόρειο Μεξικό βρέθηκε σε έξαρση μετά τον πόλεμο για την ανεξαρτησία της χώρας. Με κατασπαταλημένες τις δυνάμεις της χώρας, οι ιθαγενείς, Apache, Navajo αλλά κυρίως Comanche, ζούσαν από τα πλιάτσικα αφού το σύστημα του open range που επικρατούσε τότε στη βοσκή των γελαδιών δεν εδύνατο να αποθαρρύνει τους παράτολμους ερυθρόδερμους ιππείς. Οι Μεξικάνοι rustlers είχαν τις καλές τους μπάζες την περίοδο του Αμερικάνικου Εμφύλιου, όταν οι Yankees είχαν άλλα πράγματα να ασχοληθούν. Μετά το τέλος του εμφυλίου και με τα συντρίμμια που επέφερε η εποχή της ανοικοδόμησης στο Texas, συμμορίες Αμερικανών rustlers συστήθηκαν και άρχισαν σαν ακρίδες να περνούν τον Rio Grande και να λεηλατούν τα μεξικάνικα γελάδια. Με την παρακμή του συστήματος του open range και την εξάπλωση της μαντρωμένης βοσκής, οι συμμορίες των rustlers σιγά σιγά διαλύθηκαν.
Οι αλογοκλέφτες δεν ήταν βορειοαμερικανική πατέντα φυσικά, το φαινόμενο όμως εκεί γνώρισε τη μεγαλύτερή του έξαρση, ειδικά κατά το 19ο αιώνα. Τότε οι μεγάλες πεδιάδες ήταν σποραδικά κατοικημένες και πλημμελώς αστυνομευμένες. Από τη μια οι πολυάριθμοι ακόμα ιθαγενείς, από την άλλη κάθε είδους λαμόγιο αλλά και η ανάγκη για επιβίωση πολλές φορές συντελούσαν στο να πάρει το φαινόμενο της κλοπής αλόγων διαστάσεις πανδημίας. Από το άλογο τότε εξαρτιόταν η επιβίωση των αποίκων αλλά και των αγροτών ή των κτηνοτρόφων που τα χρησιμοποιούσαν και για το όργωμα των χωραφιών ή τη βοσκή των γελαδιών. Έτσι εύλογα η αλογοκλοπή θεωρήθηκε ευθεία απειλή κατά της ανθρώπινης ζωής και οι αλογοκλέφτες άτομα τελείως ανήθικα, χειρότερα από φίδια, που τους άξιζε η θανατική ποινή και μάλιστα διά απαγχονισμού και με συνοπτικές διαδικασίες! Ή ίδια η λέξη αλογοκέφτης κατέληξε βρισιά. Λένε πως καλύτερα να έκλεβες τη γυναίκα κάποιου παρά το άλογό του. Από το 1954 και μετά διάφορες οργανώσεις νομοταγών πολιτών ενάντια στους αλογοκλέφτες άρχισαν να ξεφυτρώνουν, στο Missouri πρώτα αλλά και σε άλλες πολιτείες, οι οποίες σύντομα απέκτησαν μεγάλη δύναμη και επιρροή και συνέβαλαν στη δραστική μείωση του φαινόμενου μέχρι το τέλος του αιώνα. Είναι αδύνατο να υπολογιστεί ο αριθμός των ατόμων που κατηγορήθηκαν για κλοπή αλόγου και οδηγήθηκαν στην κρεμάλα. Ο θρύλος λέει πως ακόμα και σήμερα στο Texas, οι αλογοκλέφτες οδηγούνται στην αγχόνη. Η αλήθεια είναι πως οδηγούνται στη στενή με κάθειρξη 2 έως 99 ετών ανάλογα με την αξία των κλεμμένων αλόγων.
Ο πρώτος καταγεγραμμένος απαγχονισμός στη Βόρεια Αμερική πάντως είναι αυτός μιας γυναίκας, της Jane Champion, το 1632. Από το 1647 και μετά οι "μάγισσες" αποτελούν το κύριο πιάτο της αγχόνης. Οι πιο διακεκριμένοι απαγχονισθέντες ήταν μάλλον ο John Brown (από το στρατό της Ένωσης) και νωρίτερα ο επαναστάτης Nathan Hale (από τους Βρετανούς).
Nacho Torres ονομαζόταν ένας ελάσσων χαρακτήρας που εμφανιζόταν στο κόμικ Zorro της Dell.
Το Saltillo είναι χωριό του Texas αλλά βρίσκεται βόρειοανατολικά στην κομητεία Hopkins και μάλλον σε αρκετή απόσταση από τον Rio Grande. Saltillo ονομάζεται και η πρωτεύουσα της πολιτείας Coahuila του Mexico και μάλιστα η πόλη αποκαλείται Athens of Mexico!
Καθώς διασχίζουν τον Rio Grande, το ζεύγος κι ο Λάζαρος δέχονται αιφνιδιαστική επίθεση από τον Blommer και τα ρεμάλια του, που λήγει αίσια μόνο με την παρέμβαση του Don Nacho Torres, Μεξικανού αριστοκράτη και μεγαλοκτηματία, και των βακέρος του. Καθώς ο Λάζαρος έχει αρπάξει μια σφαίρα στα πλευρά και ο Ben με τη Lily χρειάζονται ένα απάνεμο, βρίσκουν όλοι καταφύγιο στο ράντσο του Don Nacho. Ο Ben μάλιστα πιάνει δουλειά σαν cowboy.
Δεν περνάει όμως πολύ καιρός και ο Blommer, επικεφαλής πολυάριθμων rustlers αυτή τη φορά, εφορμά εναντίον του ράντσου του Don Nacho, σκορπώντας τον πανικό. Σπέρνουν τον θάνατο, αρπάζουν όλα τα γελάδια και, φεύγοντας, παίρνουν μαζί τους και τη Lily.
Ο Ben ρίχνεται αμέσως στο κυνήγι τους, έχοντας στο πλευρό του τον Λάζαρο, που αποκαλύπτει πως στην πραγματικότητα είναι αστυνομικός, ο διοικητής Rivera, με αποστολή την εξάρθρωση του κυκλώματος των Αμερικανών rustlers. Γρήγορα οι δύο άντρες εντοπίζουν τη Lily, καθώς οι τρεις αγελαδοκλέφτες που τη συνοδεύουν ετοιμάζουν πάρτι για να γευτούν τα κάλλη της. Το χέρι του Ben τρέμει όμως σκεφτόμενος πως μακρινοί πυροβολισμοί μπορεί να πετύχουν τη κοπέλα του. Έτσι κάνει ντου κι ενώ θερίζει με τη βοήθεια του Rivera τους rustlers, μια τελευταία σφαίρα βρίσκει τη Lily στη πλάτη και τη σωριάζει στην αγκαλιά του Ben σε μια εκπληκτικά εικονογραφημένη σελίδα από τον Luis Bermejo Rojo.
Ο Rivera θα τον ελευθερώσει όμως και οι δυο τους θα κινηθούν για την ανάκτηση του κοπαδιού, στην οποία θα τους βοηθήσουν δυο άντρες του Torres. Το κοπάδι οδηγείται κακήν κακώς πίσω στο Rio Grande, όπου όμως οι rustlers έχουν προετοιμάσει το last stand τους. Καθώς δέχονται όμως πυρά και από τις δυο όχθες του ποταμού, οι ζωοκλέφτες πέφτουν μέχρι ενός, ο δε Blommer από την κάνη του MacDonald φυσικά. Ο ξανθομάλλης ήρωας μας απορρίπτει την πρόταση του Torres να μείνει στο Mexico, και με ραγισμένη τη καρδιά επιστρέφει στα badlands του Texas,
Παρατηρήσεις: Ο πρώτος καταγεγραμμένος γελαδοκλέφτης ενδέχεται να είναι ο ταχυπόδαρος θεός Ερμής, που βούτηξε τα μοσχάρια του αδελφού του, του Απόλλωνα.
Η κλοπή των γελαδιών στο βόρειο Μεξικό βρέθηκε σε έξαρση μετά τον πόλεμο για την ανεξαρτησία της χώρας. Με κατασπαταλημένες τις δυνάμεις της χώρας, οι ιθαγενείς, Apache, Navajo αλλά κυρίως Comanche, ζούσαν από τα πλιάτσικα αφού το σύστημα του open range που επικρατούσε τότε στη βοσκή των γελαδιών δεν εδύνατο να αποθαρρύνει τους παράτολμους ερυθρόδερμους ιππείς. Οι Μεξικάνοι rustlers είχαν τις καλές τους μπάζες την περίοδο του Αμερικάνικου Εμφύλιου, όταν οι Yankees είχαν άλλα πράγματα να ασχοληθούν. Μετά το τέλος του εμφυλίου και με τα συντρίμμια που επέφερε η εποχή της ανοικοδόμησης στο Texas, συμμορίες Αμερικανών rustlers συστήθηκαν και άρχισαν σαν ακρίδες να περνούν τον Rio Grande και να λεηλατούν τα μεξικάνικα γελάδια. Με την παρακμή του συστήματος του open range και την εξάπλωση της μαντρωμένης βοσκής, οι συμμορίες των rustlers σιγά σιγά διαλύθηκαν.
Οι αλογοκλέφτες δεν ήταν βορειοαμερικανική πατέντα φυσικά, το φαινόμενο όμως εκεί γνώρισε τη μεγαλύτερή του έξαρση, ειδικά κατά το 19ο αιώνα. Τότε οι μεγάλες πεδιάδες ήταν σποραδικά κατοικημένες και πλημμελώς αστυνομευμένες. Από τη μια οι πολυάριθμοι ακόμα ιθαγενείς, από την άλλη κάθε είδους λαμόγιο αλλά και η ανάγκη για επιβίωση πολλές φορές συντελούσαν στο να πάρει το φαινόμενο της κλοπής αλόγων διαστάσεις πανδημίας. Από το άλογο τότε εξαρτιόταν η επιβίωση των αποίκων αλλά και των αγροτών ή των κτηνοτρόφων που τα χρησιμοποιούσαν και για το όργωμα των χωραφιών ή τη βοσκή των γελαδιών. Έτσι εύλογα η αλογοκλοπή θεωρήθηκε ευθεία απειλή κατά της ανθρώπινης ζωής και οι αλογοκλέφτες άτομα τελείως ανήθικα, χειρότερα από φίδια, που τους άξιζε η θανατική ποινή και μάλιστα διά απαγχονισμού και με συνοπτικές διαδικασίες! Ή ίδια η λέξη αλογοκέφτης κατέληξε βρισιά. Λένε πως καλύτερα να έκλεβες τη γυναίκα κάποιου παρά το άλογό του. Από το 1954 και μετά διάφορες οργανώσεις νομοταγών πολιτών ενάντια στους αλογοκλέφτες άρχισαν να ξεφυτρώνουν, στο Missouri πρώτα αλλά και σε άλλες πολιτείες, οι οποίες σύντομα απέκτησαν μεγάλη δύναμη και επιρροή και συνέβαλαν στη δραστική μείωση του φαινόμενου μέχρι το τέλος του αιώνα. Είναι αδύνατο να υπολογιστεί ο αριθμός των ατόμων που κατηγορήθηκαν για κλοπή αλόγου και οδηγήθηκαν στην κρεμάλα. Ο θρύλος λέει πως ακόμα και σήμερα στο Texas, οι αλογοκλέφτες οδηγούνται στην αγχόνη. Η αλήθεια είναι πως οδηγούνται στη στενή με κάθειρξη 2 έως 99 ετών ανάλογα με την αξία των κλεμμένων αλόγων.
Ο πρώτος καταγεγραμμένος απαγχονισμός στη Βόρεια Αμερική πάντως είναι αυτός μιας γυναίκας, της Jane Champion, το 1632. Από το 1647 και μετά οι "μάγισσες" αποτελούν το κύριο πιάτο της αγχόνης. Οι πιο διακεκριμένοι απαγχονισθέντες ήταν μάλλον ο John Brown (από το στρατό της Ένωσης) και νωρίτερα ο επαναστάτης Nathan Hale (από τους Βρετανούς).
Nacho Torres ονομαζόταν ένας ελάσσων χαρακτήρας που εμφανιζόταν στο κόμικ Zorro της Dell.
Το Saltillo είναι χωριό του Texas αλλά βρίσκεται βόρειοανατολικά στην κομητεία Hopkins και μάλλον σε αρκετή απόσταση από τον Rio Grande. Saltillo ονομάζεται και η πρωτεύουσα της πολιτείας Coahuila του Mexico και μάλιστα η πόλη αποκαλείται Athens of Mexico!
