Ένας χρόνος έχει περάσει από την τελευταία φορά που η Belinda Hall έλαβε για τελευταία φορά νέα του Bill Adams. Η δυναμική γυναίκα, ευκατάστατη πλέον, όντας μέτοχος της Union Pacific, μισθώνει το πρακτορείο του Pinkerton για τον εντοπισμό του τέως υπαλλήλου τους. Στο δρόμο της προς το Denver μέσω του σιδηρόδρομου η Belinda συναντά δυο ενθουσιώδεις νεαρούς που κατευθύνονται προς τους Μαύρους Λόφους κυνηγώντας τον εύκολο πλουτισμό. Τα ονόματα τους είναι Sam Bass και Joel Collins. 

Την ίδια στιγμή ο Adams, μετά και την τελευταία του περιπέτεια με τους Nez Perce, έχει παραδώσει το πνεύμα. Περιφέρεται στο Deadwood ως κλοσάρ, χωρίς σκοπό και με ένα μπουκάλι bourbon για συντροφιά περνώντας την ώρα του μιλώντας στο μνήμα του Hickok. Η κατάντια του είναι τέτοια που καταλήγει να τρώει φάπες από τον κάθε μεθύστακα των μπαρ του Deadwood. Ο Bass και ο Collins θα τείνουν μια πρώτη χείρα βοηθείας στον Adams αλλά θα χρειαστεί και μια ουσιαστικότερη δεύτερη για να ξεμπλέξει οριστικά από τους μπελάδες. Αυτή θα τη λάβει από την Belinda που, ενημερωμένη από τον Pinkerton για την θέση του καλού της, τον συναντά μέσα σε κακό χάλι και τον φιλοδωρεί με το παραδοσιακό στη σχέση τους χαστούκι.

Η Belinda εξανθρωπίζει τον Adams και τον παίρνει για να φύγουν από τη μίζερη πόλη. Την πορεία τους όμως ανακόπτει μια αναπάντεχη ληστεία στο τρένο τους - στο σταθμό του Big Springs, οργανωμένη από τον Sam Bass και τον Joel Collins.

Οι δυο νεαροί φίλοι, αφού έφαγαν όλα τους τα λεφτά στις χαρτοπαικτικές λέσχες του Deadwood, δοκίμασαν την τύχη τους με ληστείες σε ταχυδρομικές άμαξες. Όταν είδαν κι αποείδαν με τα πενιχρά ή ανύπαρκτα λάφυρα που η τακτική αυτή τους απέφερε, δοκίμασαν να αναβαθμιστούν σε ληστές τρένων, διάδοχοι των Reno και των James. Η τύχη τους ήταν πρωτοφανής αφού η πρώτη ληστεία της εξαμελούς συμμορίας τους, απέφερε 60.000 δολάρια σε νεόκοπα χρυσά νομίσματα των είκοσι δολαρίων. Σαστισμένα τα μέλη της συμμορίας από το εύρος της λείας τους μοιράζονται τα λάφυρα και χωρίζουν σε δυάδες προκειμένου να διαφύγουν ευκολότερα των διωκτών τους.

Αμ δε! Οι περισσότεροι θα πέσουν θύματα της βουλιμίας τους να εξαργυρώσουν τα κλοπιμαία αλλά και της λύσσας με την οποία τους κυνήγησε η Union Pacific, η οποία επιστράτευσε και το πρακτορείο Pinkerton. Τα αποτελέσματα δεν αργούν να έρθουν. Ένας ένας οι ληστές εντοπίζονται και φονεύονται. Μεταξύ αυτών και ο Joel Collins.

Όταν o Adams διαβάζει για τη μοίρα των ληστών του Big Strings και βλέπει και τη «ποιότητα» των νέων «ανιχνευτών» του Pinkerton, η καρδιά του σφίγγεται για τον νεαρό Sam Bass, τον οποίο -στο σύντομο διάστημα που γνώρισαν αυτός και η Belinda- είχε συμπαθήσει. Αποφασίζει να επιστρέψει στις τάξεις του Pinkerton με την ελπίδα να μπορέσει να τελειώσει αναίμακτα αυτή η ιστορία. Αξιοποιώντας την πείρα του με τον Bass και την ακατανόητη εμμονή του τελευταίου να βουτάει τα ρολόγια των θυμάτων του, τον εντοπίζει στην κομητεία Denton του Texas.

Ο Bass παρότι καταγόταν από την Indiana (είχε έξι αδέλφια στο Mitchell), είχε ζήσει αρκετά χρόνια στο Denton και θεωρούσε την περιοχή σπίτι του. Όταν ο κλοιός άρχισε να σφίγγει γύρω του εκεί βρήκε καταφύγιο, στις χαράδρες του αφιλόξενου Cove Hollow. Με τη νέα συμμορία του συνέχισε το ρεσιτάλ ερασιτεχνικών ληστειών του. Ανάμεσα στα μέλη που στρατολόγησε για τη νέα του συμμορία ήταν ο Jim Murphy, γιος του Henderson, ενός ερημίτη. Αυτό ήταν και το τελευταίο του λάθος. Ο Murphy θα τον «πουλήσει» και οι Rangers θα περιμένουν τον Bass και τους δικούς του στο Round Rock, όπου ο Bass ήλπιζε να επιχειρήσει την πρώτη του ληστεία τράπεζας.

Ούτε να μπει μέσα στην τράπεζα δε θα προλάβει ο δύσμοιρος. Η συμμορία του δέχεται καταιγισμό ριπών από παντού. Βαριά τραυματισμένος ο Bass θα διαφύγει με τη βοήθεια ενός συνεργάτη του και θα καταφέρει να διανύσει μερικά μίλια πριν παραδώσει το πνεύμα. Ο Adams τρέχει να προλάβει το μακελειό, αλλά – ως συνήθως – φθάνει καθυστερημένος ίσα για να ακούσει τις τελευταίες λέξεις του παράνομου και να μεταφέρει το σώμα του στο Round Rock.

Παρατηρήσεις: Ο Sam Bass και ο Joel Collins γνωρίστηκαν το 1875 στο San Antonio. Αγόρασαν ένα κοπάδι γελάδια για να το πουλήσουν στις αγορές του Βορρά. Τελικά τα πούλησαν στη Nebraska και από κει κίνησαν για το Deadwood ώστε να επενδύσουν τα κέρδη τους στη χρυσοθηρία. Τελικά έμειναν απένταροι και στράφηκαν στις ληστείες ταχυδρομικής άμαξας για τα προς το ζην. Μετά από εφτά επιχειρήσεις, τα κέρδη τους ήταν πενιχρά και αποφάσισαν να αλλάξουν ρότα και να στραφούν σε κάτι πιο επικερδές, όπως οι ληστείες τρένων. Ο cowboy που ο Bass διώχνει από τη συμμορία του επειδή σκότωσε έναν οδηγό μιας άμαξας και στο τεύχος αναφέρεται ως Brody (σελ. 39-40), από άλλες πηγές κατονομάζεται ως Robert "Little Reddy" McKimie.

Στις 18 Σεπτεμβρίου του 1877 σημειώθηκε η πρώτη και μεγαλύτερη ληστεία τρένου της Union Pacific από τον Sam Bass και πέντε συντρόφους του. Οι συμμορίτες είχαν φροντίσει να συλλάβουν τον σταθμάρχη του Big Springs και να ξηλώσουν τις γραμμές του τηλέγραφου. Από τους έξι που εκτέλεσαν τη ληστεία αυτή, ο Joel Collins και ο Bill Heffridge (στο τεύχος αναφέρεται ως Χεφ Ριτζ!) σκοτώθηκαν στο Buffalo (σελ. 65-68), o Jim Berry κοντά στο New Mexico του Missouri (σελ. 61-63) ενώ ο Tom Nixon (σελ. 64) και ο Jack Davis (αυτός που φεύγει μαζί με τον Bass μετά το Big Springs για το Texas) δεν εντοπίστηκαν ποτέ. Όταν ο Bass ανακρίθηκε όντας ετοιμοθάνατος μετά την απόπειρα στο Round Rock είπε πως ο Tom Nixon βρισκόταν στον Καναδά ενώ ο Jack Davis στη Νέα Ορλεάνη. Ανέφερε μάλιστα πως ο Davis είχε ταξιδέψει ως το Denton προκειμένου να πείσει τον Bass να πάει μαζί του.

Οι κύριοι διώκτες του Bass ήταν ο σερίφης του Denton, W. F. "Dad" Eagan (σελ. 77-83), οι λοχαγοί John Jones και Junius Peak των Rangers, ο σερίφης Bill Everheart από την κομητεία Grayson (σελ. 63-66), ομοσπονδιακοί marshals και φυσικά το πρακτορείο Pinkerton.

Η συμμορία που ο Bass σχημάτισε όταν επέστρεψε στο Denton (το Νοέμβριο του 1877) δεν είχε συγκεκριμένο αριθμό μελών. Πάντως για τη δουλειά με την τράπεζα του Round Rock η συμμορία αριθμούσε μόλις τέσσερα μέλη. Ο Bass, ο Jim Murphy, o Frank Jackson και ο Seaborn Barnes.

Πώς ξεκίνησε η συμπλοκή της 21ης Ιουλίου 1878 στο Round Rock: Ο Murphy έχει προδώσει τον Bass (εξασφαλίζοντας ασυλία για τον ίδιο και τον πατέρα του) και έτσι η επιχείρηση της ληστείας της τράπεζας ήταν καταδικασμένη. Ο Murphy φυσικά προφασίστηκε κάποιο λόγο για να καθυστερήσει, γνωρίζοντας τι θα ακολουθήσει. Οι δρόμοι ήταν τίγκα στους μπάτσους και τους rangers. Ωστόσο ελάχιστοι είχαν δει προσωπικά τον Sam Bass ώστε να ξέρουν πως μοιάζει. Ο σερίφης Maurice Moore και ο βοηθός του A.W. Grimes (τελευταίο καρέ της σελ. 91 / τα ονόματά τους δεν αναφέρονται στο τεύχος) εντόπισαν τη συμμορία να μπαίνει στο μαγαζί του Coperal («Κόπελ» στο τεύχος/ σελ. 92). Αν και δεν τους αναγνώρισαν, θεώρησαν πως έπρεπε να τους ενημερώσουν πως τα όπλα απαγορεύονται στην πόλη. Μόλις ο Grimes ζήτησε από το τρίο των Bass, Jackson και Barnes να παραδώσει τα όπλα του, γύρισαν και οι τρεις και τον γάζωσαν. Ο Bass αργότερα είπε πως δεν ξέρει αν οι δικές του σφαίρες σκότωσαν τον Grimes , αν όμως συνέβη έτσι, ήταν ο πρώτος και μοναδικός άνθρωπος που σκότωσε ποτέ. Ο σερίφης Moore ενεπλάκη στη μάχη αλλά δέχθηκε αρκετές σφαίρες και κατέστη ανενεργός. Θα επιζήσει αλλά με βαριά τραύματα. Η συμμορία βρίσκεται ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά. Ο Barnes πέφτει νεκρός (σελ. 95) και ο Bass τραυματίζεται αλλά φυγαδεύεται από τον Jackson (σελ. 95-96). Νιώθοντας ωστόσο ότι το τέλος του πλησιάζει, διώχνει τον Jackson και περιμένει καρτερικά τον θάνατο. Οι Rangers ωστόσο τον περιμαζεύουν και τον φέρνουν ετοιμοθάνατο στο Round Rock για τις τελευταίες ώρες του. Ο Bass λοιπόν δεν επέστρεψε νεκρός στο Round Rock, όπως δείχνει ο D’Antonio, αλλά σοβαρά τραυματισμένος. Οι αρμόδιες αρχές πρόλαβαν να τον ανακρίνουν, αλλά ο Bass δεν πρόδωσε κανένα συνεργάτη του καθώς, όπως είπε, κάτι τέτοιο θα ήταν αντιεπαγγελματικό!

Ο Jackson εξαφανίστηκε (πολλοί λένε πως άλλαξε όνομα και έζησε στο New Mexico) ενώ ο Jim Murphy εξακολούθησε να μένει στο Denton, με το φόβο των αντιποίνων από τα εναπομείναντα μέλη της συμμορίας του Bass να σκιάζει κάθε του βήμα. Τον άλλο χρόνο πέθανε από δηλητηρίαση. Άλλοι λένε δηλητηριάστηκε, άλλοι λένε αυτοκτόνησε.
Ο Bass ήταν 27 χρονών όταν πέθανε. Έκτοτε δημιουργήθηκε ένας θρύλος γύρω από το όνομά του μάλλον δυσανάλογος με το ανάστημα του αντρός. Παρουσιάστηκε ως «ο αγαπημένος παράνομος του Texas» ή ως έφιππος Robin Hood. Είναι αλήθεια ότι αντιμετώπιζε τις ληστείες περισσότερο ως σπορ παρά ως επιχείρηση. Είναι όμως επίσης αλήθεια ότι το ρίσκο να σκοτωθούν ή να τραυματιστούν άνθρωποι κατά τη διάρκεια των αθλοπαιδιών του ελάχιστα φαινόταν να τον απασχολεί. Δείτε παρακάτω το σχετικό ντοκιμαντέρ The Making of Sam Bass

Ο Bass ενταφιάστηκε στο Round Rock σε ένα λάκκο. Μετά από μερικά χρόνια μια από τις αδελφές του ταξίδεψε από την Indiana για να του φτιάξει ένα αξιοπρεπές μνήμα.

Ένα άλλο ζήτημα γύρω από τον Sam Bass είναι αυτό της λείας από την «δουλειά» στο Big Springs. Δέκα χιλιάδες δολάρια σε χρυσά νομίσματα ήταν το μερίδιο του Bass, το οποίο σχεδόν σίγουρα δεν πρόλαβε να καταναλώσει. Ο θρύλος λέει πως το έκρυψε κάπου στο Cove Hollow, όπου μέχρι σήμερα συγκεντρώνονται επίδοξοι κυνηγοί θησαυρών για να τον εντοπίσουν (βλέπε video).


Σημείωση: Στο τελευταίο καρέ της σελ. 91 το μπαλονάκι έχει μπει λάθος. Μιλάει ο σερίφης Moore και φαίνεται να απευθύνεται στον εαυτό του.